Like a girl

In een land waar vrouwen weinig rechten hebben, floot Stéphanie Frappart afgelopen week als eerste vrouw op het allerhoogste niveau. Ik vroeg me gelijk af of haar optreden iets teweeg zou brengen bij de Qatarese vrouwen, die voor zo’n beetje alles toestemming aan hun man of een mannelijk familielid moeten vragen. Misschien genoten ze eindelijk van het voetbal, want onder Frappart zijn de wedstrijden een verademing om naar te kijken. Nauwelijks schwalbes en al helemaal geen onzinnige protesten in het gezicht van de scheids.

Uit de race duwen 

Vrouwen mochten lange tijd een heleboel niet wereldwijd. Een bankrekening openen zonder toestemming van hun man bijvoorbeeld, of stemmen, astronaut worden en marathons lopen. Tegenwoordig geeft het lopen van marathons honderdduizenden vrouwen ontzettend veel plezier. Ook hier was ooit een pionier, genaamd Katheryn Schweitzer, die de weg voor vrouwen plaveide op deze klassieke afstand. Ze verkleedde zich als man, maar werd onderweg ontmaskerd door de organisator die haar tevergeefs uit de race wilde duwen. De rest is marathon- en vrouwengeschiedenis. Deze week werd ook bekend dat vrouwen, na een verbod van 60 jaar, weer mogen boksen in Cuba. Ze zijn al in training voor De Spelen van Parijs in 2024. 

Zes cijfers voor de komma 

Waar ik dan wel aan moest wennen, was de vrouwelijke vierde official tijdens het WK voetbal. Die het elektronische tijdsbord omhoog hield. Het deed sterk denken aan de ringmeisjes in het boksen, die schaars gekleed het rondebord hoog boven zich dragen. Maar wat blijkt na nader onderzoek, ook dat zijn powervrouwen die hun eigen keuze maken. Er gaan verhalen rond dat het zo goed betaalt, dat je zes cijfers voor de komma kunt vragen. 

Speciaal voor alle meisjes en vrouwen hebben we de Like a girl collectie